Jeżeli więc ruch mechaniczny może istnieć poza granicami muskułów, a wrażliwość na światło poza granicami oka, dlaczegoż by myśl, uczucie, świadomość nie miały istnieć poza obrębem mózgu? I on tak swemu bolesnemu łonu Krzyż dał za tarczę -a nie wziął pardonu. Ta właśnie przemówiła. Nazwę snobizmu noszą częstokroć w mowie i piśmie objawy wszelakich przesądów i zgoła głupoty, - wady, wynikające z unikania naturalności i szczerości, a również najistotniejsza cecha natury ludzkiej, czyli arystokratyzm. Byłoż to zrządzeniem wypadku czy jego zręczności,nie pamiętam,a może nie wie- działam nigdy,ale jechaliśmy razem,tylko we dwoje. MARIA STUART,RIZZIO,PAŹ PAŹ wbiega prędko. - Żyją, proszę brata. Gdyby zbudowano obserwatorium astronomiczne bez okien, a astronom w nim siedzący organizował gwiaździsty wszechświat za pomocą atramentu, pióra i papieru, podobny by był panu Gradgrindowi, który w swoim obserwatorium nie potrzebował rzucać choćby przelotnego spojrzenia na miriady otaczających go ludzkich istot, by rządzić ich losem na marmurkowej tabliczce i ocierać ich wszystkie łzy boleści kawałkiem brudnej gąbki. Parę godzin potem Jerzy, a w sąsiedztwie komina. Panna Howard, ażeby o wszystkim mówiła bez blagi i światło cywilizacji przez forsowne wciąganie na jej kolanach i z nim działo. Idąc przez ulicę Obożną przypomniał sobie furmana Wysockiego, któremu koń padł, i zdawało mu się, że widzi cały szereg wozów, przed którymi leżą padłe konie, cały szereg rozpaczających nad nimi furmanów, a przy każdym gromadę mizernych dzieci i żonę, która pierze bieliznę takim, co płacić nie mogą. Kto nie ma pracy i żyje w nędzy,niechże przychodzi. Jest też tu także w tej skrzyni mój testamencik, a to na każdy niespodziewany wypadek. I nieraz w ciągu dnia,gdy kuł grobowe łożnice dla ojca i dla siebie w twardych pokładach muszlowych,gdzie minione stulecia złożyły szczątki drzew i roślin ska- mieniałych,przychodziły te same widma,zamglone w szelestach uroczych,w woniach kwiatowych,w ciszy nieruchomej i w łagodnych tchnieniach wiatru. Zapewne, pan Lecoeur nie był Shylockiem. Kazał mi jutro przyjść. Kiedy stanął. Lubiła przecież swoją gaździnę i patrzała na jej twarz i postać z pewną przyjemnością. – W skrajnej rozpaczy, w obłędzie, uwierzyłem w złudzenie. Osaczyły go teraz te trzy kobiety, niczym trzy jędze. Odrzekł Tomasz. Słyszałam stłumiony głos Bini, która długo mówiła do mojej matki coś, czego posłyszeć nie mogłam, potem odpowiedzi mojej matki, zrazu żywe i przerywane łkaniem, na koniec łagodniejsze i bardziej spokojne.